Cem Adrian -

Sen Benim

[You're my...]

Hep aynı sessizlikle geliyor gece

Night passes in the same silence

Hep aynı yalan dolan masalları dinliyorum yine

Again I listen to the same tales full of lie

Hep aynı yüzler hep aynı sesler peşimde

The same faces and voices follow me

Anlatamıyorum inandıramıyorum kendime

I can't explain to myself, I can't convince myself

 

 

Sen benim yarım kalan cümlelerimsin

You're my unfinished sentences

Hiç söyleyemedigim söylemediğim o sözlerim

Words that I couldn't say

Sen benim hiç ısınmayan ellerimsin

You're my hands that won't get worm

Hiç unutamayan unutmayan o kalbim

My heart that can't forget

Sen benim eksik kalan yerimsin

You're my place that was left empty

Kapattığım pencereler

Windows I've closed

Güneşlere çektiğim o perdelerim

Curtains I've pulled for the sun

Sen benim hiç sevmediğim sessizligimsin

You're my silence that I don't like at all

Kaybettigim yolum korktuğum karanlık

My lost path, a darkness that I'm scared of

Hiç tutamadığım o yeminlerim

Promises that I didn't keep

 

 

Sen benim terk ettigim şehirlerimsin

You're the cities that I've abandoned

Düştüğüm çukur uzanan ellerim

A grave that I fell into, my stretched arms

Hiç tutunamadığım o gidenlerim

You're the gone ones that I couldn't hold

Sen benim kovulduğum cennetimsin

You're the heaven I was exiled from

Eğdiğim yüzüm sövdüğüm aydınlığa

A face that I leaned on the light I cursed

Hiç açamadığım o gözlerim

You're my eyes that won't open